- Ορθόδοξη ακραία
- Μιλώντας στη γλώσσα της σύγχρονης τέχνης, αυτός είναι ο ακτιβισμός - ένα άτομο λύει το θρησκευτικό...
- Αυτή είναι μια παγανιστική προσέγγιση στην πραγματικότητα όταν ένα άτομο εισέρχεται σε μια σχέση με...
- "Αδελφοί και αδελφές των θαλαμηγών! Αγαπάς τον Χριστό; "
- Αλλά η ζωή κατοικεί και το γεγονός αυτής της ζωής είναι αυτό: θα βυθιστούν και θα βυθιστούν.
- Μεταξύ της βλασφημίας και της κοινωνίας της χάριτος του Αγίου Πνεύματος
- Επειδή ένα άτομο που κάνει τέτοιες κολύμβηση σκέφτεται για το Θεό, για χάρη του Αυτό το κάνει. Και...
Φώτισμα των Θεοφανίων, τι είναι αυτό - ένα αφιέρωμα στην παράδοση, τον παγανισμό, την ευσπλαχνική δουλειά; Υπάρχει χώρος για τον Θεό να βυθίζει μια τρύπα στο βάπτισμα και ποια θέση πρέπει να λάβει η Εκκλησία, οι ιερείς αντανακλούν.
Ορθόδοξη ακραία
Αρχιεπίσκοπος Vitaly Shinkar, κληρικός της εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου στο Κισινάου:
Αρχιεπίσκοπος Vitaly Shinkar
Παράδοση Τα λουτρά των Θεοφανίων αρκετά ανθρώπινη κατανόηση - αυτό είναι ένα είδος πράξης, μια ευκαιρία, που βυθίστηκε στο παγωμένο νερό, για να δείξει την γενναία ανόρθωση κάποιου.
Μιλώντας στη γλώσσα της σύγχρονης τέχνης, αυτός είναι ο ακτιβισμός - ένα άτομο λύει το θρησκευτικό του πρόβλημα μέσα από ένα είδος πνευματικής δράσης.
Νομίζω ότι αυτή η συμπεριφορά είναι χαρακτηριστική όλων των τύπων θρησκευτικότητας, αλλά είναι ακριβώς ένα παγανιστικό φαινόμενο που έχει να κάνει με πρωτόγονες ανθρώπινες αντιλήψεις για τη σχέση του ουρανού με τη γη. Ένα άτομο πιστεύει ότι υπάρχει μια συγκεκριμένη τεχνολογία μέσα στην οποία η πίστη δεν είναι υποχρεωτική, αλλά που μας επιτρέπει να κατακλύσουμε τους ουρανούς με τη δική μας απόσταση.
Γενικά, η κολύμβηση στις πηγές είναι μια καθολικά καλλιεργημένη παράδοση. Σήμερα, σε όλα τα προσκυνηματικά κέντρα και τα μοναστήρια κρέμονται διαφημίσεις, στις οποίες γράφεται με κόκκινο μελάνι: "Κολύμπι στις πηγές". Τι σημαίνει αυτό, τι ωφελήματα φέρνει, κανείς δεν ξέρει πραγματικά, αλλά αυτή η παράδοση αρχίζει να εξαπλώνεται σταδιακά έξω από τη Ρωσία.
Μόλις είδα ένα λεωφορείο ρωσικών προσκυνητών σταμάτησε στο Άγιον Όρος, στην πηγή του Αγίου Αθανασίου, και όλοι οι άντρες έτρεξαν γυμνοί για να βυθιστούν. Οι Έλληνες πέρασαν, για τους οποίους όλα όσα συνέβησαν ήταν φυσικά μια σοβαρή εμπειρία. Και τώρα, έχοντας δει αρκετά από τη ρωσική πραγματικότητα, και στη Μολδαβία και σε άλλες χώρες, άρχισαν όλα αυτά τα κολύμβηση και βύθιση.
Αυτή είναι μια παγανιστική προσέγγιση στην πραγματικότητα όταν ένα άτομο εισέρχεται σε μια σχέση με τον Ουρανό μέσω κάποιου είδους θεοποιημένου θέματος και υλικών αντικειμένων.
Κάποιο είδος μηχανικής ευσέβειας - ξετυλιγμένο, βυθισμένο στο νερό - και όλα, είστε ήδη όλα πνευματικά. Είναι σαν μια μύηση - να βιώσετε κρύο, θερμότητα, πόνο. Είναι το ίδιο με το χλωριούχο ασβέστιο ενδοφλεβίως - δεν θεραπεύει, αλλά αισθάνεστε τη θερμότητα κάθε κυττάρου. Επομένως, αυτές οι παραδόσεις παραμένουν και καλλιεργούνται.
Δυστυχώς, εάν μια παράδοση υπάρχει στην καθημερινή μας ζωή για περισσότερο από 20-30 χρόνια, γίνεται σχεδόν ένα δογματικό στοιχείο. Αλλά πρέπει να μιλήσουμε ειλικρινά, η παράδοση της κολύμβησης δεν είναι εκκλησιαστική και πρέπει να "διαμαρτυρηθούμε" λίγο προς την κατεύθυνση αυτή, δηλαδή να αφαιρέσουμε την ειδωλολατρική επιδρομή.
Δυστυχώς, η στάση απέναντι στα Θεοφανικά κολύμβηση μέσα στην ίδια την Εκκλησία δεν είναι ομοιόμορφη - κάποιος ασχολείται με την κολύμβηση μέσα στην ενορία, ακόμη και με τη συμμετοχή ιερέων, κάποιος είναι εντελώς αντίθετος, κάποιος κοιτάζει όλα όσα συμβαίνουν ως λαϊκή παράδοση. Πρέπει όμως να βρούμε μια κοινή εκκλησιαστική θέση και, τουλάχιστον μέσα στην Εκκλησία, θα μπορέσουμε να μιλήσουμε ειλικρινά και ομόφωνα για το κολύμπι των Θεοφανίων.
Εν τω μεταξύ, έχουμε αυτό: ένας είπε ότι ήταν καλό να βυθιστεί σε μια τρύπα, ο άλλος κάλεσε μια μεγάλη ρωσική παράδοση, η τρίτη - μια εδεσμία-μασονική αίρεση και ο τέταρτος γενικά κατηγόρησε την Αμερική για όλα.
Ως αποτέλεσμα, τι συμβαίνει σήμερα Βάπτισμα Η κολύμβηση είναι ένα είδος Ορθόδοξου ακραίου, στο οποίο ο καθένας έχει τη δική του στάση.
Φωτογραφία: Μαρίνα Λυσέβα
"Αδελφοί και αδελφές των θαλαμηγών! Αγαπάς τον Χριστό; "
Ο ιερέας Sergiy Kruglov: Προσπάθεια τόσο του "σωστού" όσο και του "αριστερού" να επιβάλει την ομοιομορφία και την τάξη στην κολύμβηση στο βάπτισμα, εμφύτευση μιας ή άλλης άποψης ("Αυτός είναι ο παγανισμός!") Ή: "Αυτή είναι η αρχέγονη Ορθοδοξία, φοβούνται μόνο οι διάβολοι του ιερού νερού! ") Αυξάνεται από μια μόνο ρίζα - τη σοβιετική, από την έλλειψη μιας ελεύθερης και συνειδητής στάσης απέναντι στη ζωή, από την επιθυμία να πούμε μια για πάντα" πώς να διορθώσουμε ".
Αλλά η ζωή κατοικεί και το γεγονός αυτής της ζωής είναι αυτό: θα βυθιστούν και θα βυθιστούν.
Ο ιερέας Sergius Kruglov. Φωτογραφία της Άννας Χαλπερίνα
Εγώ ο ίδιος; Όχι, δεν έχω ποτέ βυθιστεί στον εαυτό μου και δεν θα πάω, ίσως η ζωή μου εξαθλιωθεί από κάτι, αλλά - σε κάθε δική του, ο καθένας ζει μόνο τη δική του ζωή, συμβαδίζει με τα πάντα και δοκιμάζει τα πάντα είναι αδιανόητο.
Άρχισα με δυσκολία να καταλάβω τι σημαίνει να ζεις στον Χριστό, προσπαθώ επίσης να το δοκιμάσω με κάποιο τρόπο, για τα υπόλοιπα - οι αδύναμες θανάσιμες δυνάμεις μου δεν είναι πλέον αρκετές και ανάμεσα στα μυστήρια της Εκκλησίας, χωρίς τα οποία είναι αδύνατη η ζωή στον Χριστό, κολύμπι το χειμώνα Ιορδανία δεν ισχύει.
Αλλά δεν σκοπεύω να αποθαρρύνω και αυτούς που θέλουν να βουτήξουν. Επαναλαμβάνω: Η ειρήνη του Θεού είναι μεγάλη, η ζωή των ανθρώπων είναι διαφορετική, θα θέλουν να πάνε για μια βουτιά - δεν θα με ρωτήσουν. Και, παρεμπιπτόντως, από το γεγονός ότι ένας άνθρωπος "για την υγεία" βουτά σε μια τρύπα τη νύχτα της 18ης-19ης Ιανουαρίου, για να κρίνει ότι έχει πέσει μακριά από τον Χριστό, δεν θα - θα κρίνω για τέτοια πράγματα, μόνο Αυτός ξέρει "τι είναι στον άνθρωπο".
Το μόνο που θα ήταν χρήσιμο είναι για τους ιερείς που είναι παρόντες σε αυτή την εμβάπτιση, αφού αυτή η περίπτωση χαρακτηρίζεται ως εκκλησιαστική, για να κάνει διαλείμματα από καιρό σε καιρό και καλώντας τους πάντες στην προσοχή, απλά και σαφώς λένε στους ανθρώπους κάτι τέτοιο:
"Αδελφοί και αδελφές των θαλαμηγών! Θέλω να σας υπενθυμίσω κάποια πράγματα. Εάν κάποιος νομίζει ότι το βαπτιστικό νερό πλένει τις αμαρτίες - αυτός είναι λάθος, αυτό δεν είναι αλήθεια. Ναι άγιος agiasma - ένα ιερό, αλλά οι αμαρτίες ξεπλένονται με μετάνοια, στο μυστήριο της εξομολόγησης και τη διόρθωση της ζωής του σύμφωνα με τις εντολές του Χριστού. Είναι αλήθεια ότι έχετε ακούσει τέτοιες λέξεις και φράσεις, γι 'αυτό θα το εξηγήσω απλούστερα: αν θέλουμε να έχουμε ζωή, όχι θάνατο, πρέπει να καθιερώσουμε ζωντανή επικοινωνία με τον Θεό. Μόνο ο ίδιος δίνει ζωή, επειδή μας αγαπά. Είμαστε Του; Αυτή είναι μια σημαντική ερώτηση.
Στην Εκκλησία υπάρχουν σημαντικοί τρόποι για να καθιερωθεί η κοινωνία με τον Χριστό: να τον γνωρίσεις μέσα από τις Αγίες Γραφές και μέσα από το Σώμα και το Αίμα Του, δηλαδή μέσω της συμμετοχής στην ευχαριστιακή ζωή της Εκκλησίας, αυτό είναι το πρώτο και κύριο πράγμα και αυτό είναι το πιο σημαντικό πράγμα. Έτσι λοιπόν, αγαπητοί θαλασσοπόροι, σας εύχομαι να βγείτε από αυτή την παγωμένη τρύπα, και έπειτα, αν θέλει κανείς, να έρθετε στην Εκκλησία για να μάθετε περισσότερα για τον Χριστό και πώς να είστε μαζί Του.
Επομένως, όσοι είναι μεθυσμένοι για το "sugrev" είναι νηφάλιοι, αυτοί που δεν βαπτίζονται - πρώτα πηγαίνετε σε μια κατηχητική εκδήλωση σε οποιαδήποτε εκκλησία του Θεού κοντά σας και βαφτίζονται, οι οποίοι βαπτίζονται - απομακρύνετε τα πολύχρωμα όνειρα του «μαγικού νερού» και των φθηνών λαϊκών «ηρωικών παραδόσεων» όλα - σκεφτείτε στο μυαλό σας: ποιος είμαι εγώ; και ποιος είναι ο θεός μου; δεν είναι καιρός για μένα να επιστρέψω σε αυτόν για πραγματικούς λόγους, για να αλλάξω κάπως τον εαυτό μου και τη ζωή μου;
Και (επαναλαμβάνω - ποιος θέλει, επειδή ο σκλάβος δεν είναι προσκυνητής) έρχονται, θα προσπαθήσουμε να το καταλάβουμε μαζί. Η ζωή σας, το μυαλό σας και η καρδιά σας, οι επιθυμίες σας και οι απαιτήσεις σας για αλλαγή, επιπλέον, έτσι ώστε με τον Χριστό είναι δύσκολο. Και χωρίς αυτό με κανέναν τρόπο. Χωρίς αυτό, ακόμα κι αν καθίσετε σε αυτή την τρύπα όλο το χρόνο, δεν υπάρχει νόημα. "
Φωτογραφία: Μαρίνα Λυσέβα
Μεταξύ της βλασφημίας και της κοινωνίας της χάριτος του Αγίου Πνεύματος
Αρχάριος Ιγκόρ Προπούμ:
Όταν πρόκειται για την κολύμβηση των Θεοφανίων, πρώτα απ 'όλα, η στάση απέναντι σε αυτή την ενέργεια εξαρτάται από τον εαυτό του, ο οποίος βυθίζεται, στην πνευματική του κατάσταση.
Πρώτον, ένα άτομο μπορεί να επιθυμεί να κολυμπήσει στο Βάπτισμα, θεωρώντας το αφιέρωμα στην παράδοση, την ευκαιρία να αισθανθεί κάποιο είδος αλληλεγγύης με τους προγόνους του, οι οποίοι βυθίστηκαν επίσης στην τρύπα στο βάπτισμα, για να αισθανθούν την φυλετική ενότητα.
Δεν υπάρχει τίποτα κακό σε αυτό, αλλά δεν υπάρχει μικρό πνευματικό νόημα σε τέτοια κολύμβηση. Αν οι άνθρωποι σκέφτονται ότι με τη βύθιση στο βάπτισμα διατηρούν την παράδοση και ενισχύουν τους πνευματικούς δεσμούς, αυτό είναι παράλληλο με την πνευματική έννοια της κολύμβησης των Θεοφανίων.
Αρχιεπίσκοπος Igor Prekup
Ένα άλλο πράγμα είναι όταν το κολύμπι για ένα άτομο είναι αυτό που τον συνδέει με το ίδιο το βάπτισμα του Χριστού. Εάν για κάποιον αυτή η τρύπα δεν είναι απλώς ένας χώρος τελετουργικής κολύμβησης, αλλά ένα παράθυρο στην ίδια ημέρα του Ευαγγελίου, ένα κομμάτι της Ιορδανίας εδώ, τώρα, σε ένα δεδομένο μέρος, τότε με μια τέτοια συμβολική στάση ένας άνθρωπος συνδέεται πραγματικά με αυτά τα Ιωαπανικά ύδατα Ευαγγελίου.
Επειδή ένα άτομο που κάνει τέτοιες κολύμβηση σκέφτεται για το Θεό, για χάρη του Αυτό το κάνει. Και τότε αυτή η εμβάπτιση είναι μια μορφή που μοιράζεται τη χάρη του Αγίου Πνεύματος.
Αλλά έχω μεγάλες αμφιβολίες ότι οι περισσότεροι από εκείνους που βυθίζονται στο βάπτισμα αναφέρονται στο μπάνιο τους με αυτό τον τρόπο. Συχνά κατά τη διάρκεια μαζικής κολύμβησης οι άνθρωποι σκέφτονται για οτιδήποτε, αλλά όχι για το νόημα των διακοπών. Για πολλούς, η κολύμβηση των Θεοφανίων είναι απλώς ψυχαγωγία, απλώς μια άλλη διασκέδαση, συνοδευόμενη από κροταλίες, φωνάζει με κάθε είδους παραδοσιακές φράσεις που εκφράζουν συγκινήσεις, για να μην αναφέρουμε όλα τα είδη "βοηθημάτων" συναισθηματικής ανύψωσης. Η κολύμβηση αυτή δεν είναι παράλληλη με τις διακοπές και το νόημά της, αλλά εναντίον της.
Εάν κάποιος απλώς ακρωτηριάζει κάποια άλλη μέρα, σε οποιαδήποτε άλλη τρύπα, που δεν είναι αφιερωμένη στην εορτή των Θεοφανείων, αφήστε τον να πάει όπως θέλει. Και όλες οι ιδιοτροπικές εκφράσεις που επιτρέπει στον εαυτό του ενώ το μπάνιο παραμένει στη συνείδησή του αυτή τη στιγμή, όπως σε οποιαδήποτε άλλη στιγμή της ζωής του. Αυτό είναι ένα ζωή, πολιτιστικό χόμπι.
Αλλά όταν η τρύπα ήταν αφιερωμένη στο γεγονός του Βάπτισης του Κυρίου και μάλιστα κόπηκε με τη μορφή ενός σταυρού για να βοηθήσει έναν άνθρωπο να συντονιστεί σωστά, για να μην αναφέρουμε τη θυσία του νερού που εκτελείται εδώ λίγο νωρίτερα και ο άνθρωπος βυθίζεται σαν να οδηγήθηκε σε ένα πάρκο ψυχαγωγίας. όπως η βλασφημία.
Επομένως, αν κάποιος αποφασίσει να συμμετάσχει στην κολύμβηση των Θεοφανίων και δεν θέλει να βλάψει, ας τον συνεννοηθούμε, να γνωρίζετε την έννοια των διακοπών, χωρίς να αφήνετε τους γύρω του επιπόλαιους να απομακρυνθούν από αυτό το κοινό πνεύμα και στη συνέχεια να βυθιστούν στην παγωμένη τρύπα του Ιορδάνη.